فئوکروموسایتوما عامل قابل درمان فشارخون
غده آدرنال همان غده فوق کلیه است که بر روی قسمت فوقانی کلیه قرار دارد.
غده فوق کلیه دارای قسمت های قشری و مرکزی است که هر دو این بخش ها به طور طبیعی هورمون هایی را ترشح می کنند.
در صورتی که هر یک از این بخش ها دچار پرکاری یا تومورال شوند، شخص دچار عوارض ناشی از ترشح بیش از حد هورمون های مربوطه می شود.
قسمت مرکزی این غده مسوول ترشح هورمون های آدرنالینی است.
فئوکروموسیتوما در واقع پرکاری یا تومورال شدن بخش مرکزی غده آدرنال است که منجر به ترشح بیش از حد هورمون های آدرنالینی می شود.
شیوع
این تومورها در حدود ۰.۲% بیماران فشار خونی وجود دارند.
این تومورها در ۵۰% موارد تشخیص داده نمی شوند و بعد از مرگ طی کالبد شناسی تشخیص داده می شوند.
شایع‌ترین سن بروز این تومور، دهه چهارم زندگی است و در زن و مرد برابر است.
گاهی این تومور در زمینه و در همراهی با سایر بیماری ها و با زمینه خانوادگی رخ می دهد.
ولی گاهی بدون هیچ زمینه خانوادگی در افراد اتفاق می افتد.
علایم
علائم معمولا همیشگی نیست و در ۵۰% افراد به طور متناوب وجود دارد. علائم سه گانه تیپیک این بیماری عبارتند از حملات سردرد، تعریق و تپش قلب های ناگهانی.
> متخصص فشار خون در تهران – فئوکروموسایتوما عامل قابل درمان فشارخون – دکتر مریم طهماسبی <
سایرعلایم عبارتند از
فشارخون بالا
فشار خون در این بیماران مداوم یا حتی متناوب است. ۵۰% افراد، فشارخون متناوب دارند و در اکثر موارد فشار آنها نرمال است. اما گاهی این بیماران، حتی به طور دایم، فشار خون نرمال دارند .
سردرد
در ۹۰% این افراد سردرد رخ می دهد و می تواند خفیف یا شدید باشد.
تعریق
در ۷۰-۶۰% افراد بیماران، رخ می دهد.
افت فشارخون وضعیتی
گاهی این افراد دچار افت فشار وضعیتی می شوند. افت فشار وضعیتی به این معنی است که فرد بعد از بلند شدن از حالت نشسته یا خوابیده، دچار افت فشارخون شده و دچار علایمی مثل سبکی سر، تاری دید، تپش قلب و تعریق می شود و حتی ممکن است که این حالات منجر به بیهوشی و زمین خوردن درفرد شود.
سایر علائم
سایر علایم عبارتند از تپش قلب شدید، لرزش، رنگ پریدگی، تنگی نفس، ضعف، حملات پانیک، افزایش دمای بدن و تغییرات هوشیاری، کاهش وزن، پرنوشی و پرادراری، یبوست، افزایش مقاومت به انسولین و افزایش قند خون.
عوارض بیماری فئوکروموسایتوما
از آنجا که این بیماری منجر به فشارخون شدید و مزمن می شود، باعث ایجاد عوارض فشارخون بالا در کلیه ارگان های حیاتی مثل قلب، مغز، کلیه ها، چشم ها و عروق می شود. ریسک نارسایی قلبی، آریتمی و همچنین ادم ریه به علت ترشح بیش از حد هورمون های آدرنالینی در بدن، نسبت به سایر بیماران فشارخونی بیشتر است.
اثرات متناقض دارویی
برخی داروهای ضد فشارخون از خانواده دارویی بتابلوکرها مثل آتنولول، پروپرانولول، متورال یا متوپرولول، کارودیلول و کونکور یا بیزوپرولول که برای درمان فشارخون بالا و تپش قلب استفاده می شوند، ممکن است که در این بیماران به طور برعکس باعث تپش قلب و افزایش فشارخون شوند.
گاهی علائم با مصرف داروهای روانپزشکی از خانواده TCA ها رخ می دهد.
تشخیص
در افرادیکه احتمال این در آنها وجود دارد، باید تست های ادراری یا خونی بر حسب میزان احتمال بیماری انجام شود. سطح هورمون های آدرنالینی در ادرار یا خون افراد اندازه گیری می شود.
در صورتیکه سطح هورمون در فردی بالا باشد، باید CT Scan ( سی تی اسکن ) یا MRI شکم و لگن انجام شود تا محل دقیق تومور پیدا شود.
درمان
شامل درمان دارویی و غیردارویی است.
درمان دارویی شامل کنترل فشارخون با داروهای خانواده بلوک کننده آلفا و سپس بتا است.
و غیردارویی نیز شامل جراحی و برداشتن تومور می باشد.
مریم
چهارشنبه ۱۰ آبان ۲( 5 ماه پیش)
تعداد بازدید:
مشاهده پرسش
