چه کنترل هایی در بیماران دیابتی ضرورت دارد؟
چه کنترل هایی در بیماران دیابتی ضرورت دارد؟
بیماری دیابت یا افزایش قند خون، بیماری بسیار جدی و موذی است که در صورتیکه به درستی کنترل نشود، باعث آسیب به ارگانهای مختلف منجمله عروق بزرگ مثل عروق قلب و عروق کوچک مثل عروق کلیه، عروق چشم و اعصاب محیطی میشود.
پزشک باید برای جلوگیری از بروز عوارض و همچنین تشخیص زودهنگام عوارض، بیمار را به دقت تحت نظر گرفته و درمان کند.
قند بیمار باید به دقت کنترل شود.
کنترل دقیق و منظم قند در این بیماران، بسیار مهم است، زیرا کنترل صحیح سطح قند، باعث کاهش ریسک عوارضی مثل رتینوپاتی ( آسیب شبکیه )، نفروپاتی ( آسیب کلیه ) و نوروپاتی ( آسیب اعصاب ) میشود و ریسک بیماری های قلبی را در دیابت نوع یک کم می کند.
کنترل HbA1C :
این آزمایش وضعیت کنترل قند بیمار را در ۳ ماه گذشته نشان می دهد، لذا باید هر ۶-۳ ماه تکرار شود. میزان مطلوب HbA1C، بر اساس وضعیت کلی سلامت فرد متغیر است و هر چه این میزان در کنترل بیشتری باشد، ریسک عوارض میکروواسکولار کمتر میشود. بهترین میزان HbA1c، کمتر از ۷ است، اما در اکثر افراد در کمتر از ۸ تنظیم میشود.
بیمار باید ۲ تا ۴ بار در سال معاینه شود و در طی معاینات، همه جنبههای سلامت بیمار منجمله وزن، سطح قند، میزان فشارخون، کنترل سایر فاکتورهای خطر و …بررسی شود.
معاینه چشم :
به محض تشخیص دیابت نوع ۲ و همچنین ۵-۳ سال بعد از تشخیص دیابت نوع ۱، بیمار باید از نظر رتینوپاتی معاینه شود. رتینوپاتی در واقع به معنی آسیب شبکیه است. اگر شواهد رتینوپاتی وجود داشته باشد، معاینه باید هر سال تکرار شود و اگر شواهد وجود نداشته باشد، معاینه باید هر ۲ سال تکرار شود. البته گاهی به تشخیص پزشک، بیمار باید با فواصل کمتر معاینه شود.
معاینه اندام ها :
بیماران باید سالیانه و گاهاً در فواصل کمتر ( در صورت وجود بیماریهای عروقی و عصبی ) معاینه شوند.
معینه دهان و دندان :
بیماران دیابتی باید حتما بطور سالیانه از نظر وضعیت دهان و دندان بررسی شوند.
کنترل چربی :
بیماران دیابتی باید در اولین ویزیت و برحسب نیاز، آزمایش خون از نظر سطح چربی خون انجام دهند.
بررسی از نظر دفع آلبومین در ادرار یا آلبومینوری : به محض تشخیص دیابت نوع ۲ و همچنین ۵-۳ سال بعد از تشخیص دیابت نوع ۱، بیمار باید از نظر وجود آلبومین یا پروتئین در ادرار بررسی شود و این آزمایش سالانه تکرار شود. آلبومینوری نشانه نفروپاتی یا آسیب عروق کلیه است که می تواند پیش زمینه بروز نارسایی کلیه باشد.
اندازه گیری سطح کراتین خون : افزایش سطح کراتینین خون، نشانه نارسایی کلیه است و باید در بدو تشخیص دیابت و همچنین بطور سالانه انجام شود.